آلمان قهرمان

جام بیستم با قهرمانی آلمان پایان پذیرفت. با هر محاسبه‌ای آلمان مستحق این قهرمانی بود و این حقیقتی بود که حتی اکثر کسانی هم که تعلق خاطری به این تیم ندارند به آن اذعان دارند. به نظرم یکی از دلایل اصلی موفقیت تیم ملی آلمان این بود که شاکله اصلی این تیم در جام جهانی را بایرن مونیخ تشکیل می‌داد. فوتبال آلمان نه تنها از تک‌قطبی بودن بوندس‌لیگا ضربه نخورده است بلکه ژرمن‌ها به دنبال استخدام پپ گواردیولای خوش‌فکر در مسند رهبری بایرن، سعی کردند سبک فنی بازی بارسلونا را با فوتبال مقاوم خود تلفیق کنند. نتیجه برای تیم ملی آلمان فوق‌العاده بود. به نظرم آنها بالاخره به چیزی که شش جام پیاپی برای آن برنامه‌ریزی کردند و در این دوره انصافاً استحقاقش را هم داشتند، رسیدند. در آن سو تاسف و حسرت برای آرژانتین دوست داشتنی است. تیمی که صد و بیست دقیقه مردانه جنگید اما از دل بستن محض به خلاقیت تک ستاره خود ضربه خورد. شاید اگر سابه‌یا، کارلوس توز را دعوت می‌کرد...
به هر جهت این قهرمانی مبارک آلمان‌ها. ما هم پس از بیست و چهار سال انتظار، از دیدن فینال جام بیستم واقعاً لذت بردیم.

پی‌نوشت‌:
امروز، دوم شهریور ۹۳، تیم ملی فوتبال زنان آلمان هم قهرمان جام جهانی بانوان شد. وقتی یک واقعه تکرار می‌شود، تصادفی نیست! آفرین به آلمان‌های سختکوش.